Co jest potrzebne aby rozpocząć grę?
W głównej odmianie gry potrzebujemy boiska parkietowego o wymiarach 20×40 metrów (czyli takie jak do piłki ręcznej). Oprócz zewnętrznych linii boiska bardzo ważna jest linia dzieląca boisko na pół (tzw. strefy ataku i obrony) czyli na dwa kwadraty o boku długości 20 metrów. W odległości 6,66 metra od linii końcowych ustawiamy 3,5-metrowe słupy na których umieszczone są plastikowe obręcze (kosze). Powinniśmy również zaznaczyć linię rzutu karnego oraz linie okręgów, które wyznaczają minimalną odległość od wykonującego rzut wolny i rzut karny.
Kogo potrzebujemy aby rozpocząć grę?
Do gry w wersji podstawowej potrzeba ośmiu osób w każdej z dwóch drużyn. Musi to być czterech mężczyzn i cztery kobiety. Dwie pary z każdej drużyny rozpoczynają grę w strefie obrony, a dwie pary w strefie ataku. Jest to bardzo ważna zasada: bez odpowiedniego ustawienia zawodników na boisku nie da się bowiem poprawnie rozpocząć gry.
W niektórych odmianach gry zespół jest mniej liczny: w quatro-, mono-, beach- i water- korfball gra się zespołami czteroosobowymi.
Jaki jest cel gry?
Punkty zdobywa się wrzucając piłkę (o wymiarach piłki nożnej) do kosza przeciwnika. Każdy prawidłowy rzut do kosza daje jeden punkt (poza odmianą plażową). Co dwa punkty, niezależnie która drużyna je zdobędzie, następuje zmiana stref podczas której obrońcy przebiegają do ataku a atakujący do obrony. Obrońcy stają się atakującymi, a atakujący stają się obrońcami. Nie wolno sobie dowolnie zmieniać stref. Może to następować tylko co dwa kosze oraz – niezależnie od wyniku – po przerwie. Takie „zamieszanie” jest niezrozumiałe dla najmłodszych, dlatego w monokorfballu gra się na czwórkami na dwa kosze bez podziału na strefy.
Co wolno a co jest zabronione?
Gra bezkontaktowa
Nie dozwolone jest przepychanie, a nawet wyrywanie lub wybijanie piłki z rąk przeciwnika. Zawodnik nie może bezpośrednio bronić zawodnika odmiennej płci.
Brak możliwości przemieszczania się z piłką
Samemu nie wolno przemieszczać się z piłką, tej możliwości nie daje – jak w koszykówce – kozłowanie. Zawodnik otrzymujący piłkę może ją albo oddać do partnera/partnerki z drużyny albo rzucić do kosza. Nie zawsze to ma jednak sens, bowiem czasami atakujący jest w pozycji bronionej.
Pozycja broniona
Do kosza mogą rzucać zawodnicy strefy ataku z całej połowy boiska w której się znajdują oraz gdy nie są w momencie oddawania rzutu w pozycji bronionej. Jeżeli obrońca stoi z wyciągniętą ręką w kierunku rzucającego oraz znajduje się pomiędzy koszem a rzucającym, stojąc twarzą do atakującego, a przy tym aktywnie próbuje zablokować rzut (jednocześnie nie może wybijać piłki z rąk, może tylko „zbijać” piłkę w locie tzn. gdy ta opuści ręce rzucającego) wtedy nawet celny rzut nie jest premiowany punktem.
Czas gry
Długość trwania meczu zależy od rozgrywek. W rozgrywkach seniorów gra się z zatrzymywanym czasem gry, a dodatkowo każda akcje ataku musi być przeprowadzona wciągu 25 sekund: w tym czasie musi być oddany rzut do kosza.
Zwykle mecze drużyn młodzieżowych i juniorskich trwają krócej. Podobnie jest w sytuacji gdy podczas turnieju drużyna rozgrywa więcej niż jeden mecz dziennie – wtedy długość meczu oraz liczba części meczów może ulec zmianie w zależności od potrzeb formuły rozgrywek.
W przypadku remisu po dwóch połowach meczu zarządza się dogrywkę do golden-gola, choć także nie dotyczy to wszystkich rozgrywek, niektóre ligi dopuszczają zakończenie meczu remisem.
