Pierwotna wersja korfballu, którą w 1902 roku opracował Nico Broekhuysen wzorując się na ringballu, mocno różniła się od każdej z obecnych wersji gry. Mecze rozgrywano się na stadionach gdyż boisko musiało mieć aż 90 x 40 metrów.
Pole gry podzielone było na trzy strefy. W każdej strefie znajdowały się dwie przeciwne czwórki, przy czym tylko w dwóch końcowych strefach znajdowały się kosze, zatem zawodnicy grający w środkowej strefie mieli dość ograniczone zadanie polegające na doprowadzeniu piłki do swojej strefy ataku. Gra w dwunastoosobowych składach była dość nudna, bo sytuacje rzutowe były niezwykle rzadko. Mimo iż obręcz kosza była na niższej wysokości (3,0 a nie 3,5 m) a mecz trwał 2 x 45 minut wyniki były bardzo niskie.
Taka wersja gry obowiązywała aż do 1961 roku. Dopiero wtedy wprowadzono zasady z których niektóre obowiązują do dziś.